Oudejaarsnieuws

Het was weer even stil, want er was simpelweg geen nieuws op het verhuisfront. Gelukkig is daar nu een klein beetje verandering in gekomen. Woensdag komt er weer iemand kijken. Voor die tijd halen we de kerstboom dus weer neer, wel jammer want ik vind het ineens niet erg om in het donker op te staan als ik de lampjes aan kan doen!

Verder gaan we over twee weken lekker een paar dagen naar Ameland. G past op de katten, dat is erg fijn, en dan plakken wij er nog een weekendje Friesland aan vast. Dan gaan we natuurlijk weer even naar het boerderijtje kijken!

Het is zo stom dat er nu niemand in woont, zonde, Ik zou graag aan de slag gaan, maar voorlopig is het nog steeds wachten..

Dus voor nu allemaal een hele mooie jaarwisseling gewenst! De volgende jaarwisseling hoop ik weer te schrijven, maar dan op mijn laptop in een lekkere stoel voor de open haard in onze boerderij!

Ons huisje op Ameland!

Vrienden, mist en eieren

Lang niets geschreven, maar er is ook weinig nieuws. Geen nieuwe kijkers, de bezoekersaantallen op Funda kabbelen een beetje voort, tja. Ik probeer er niet teveel bij stil te staan, want dan word ik zenuwachtig. Misschien heb ik daarom ook niet meer geschreven. We wachten januari sowieso nog even af. Eventueel zetten we ons huis in de tussentijd nog op Marktplaats.

De makelaar van de boerderij belde nog en gaf aan dat hij geen bezichtigingen meer doet. Er was wel een geïnteresseerde dus zijn nummer heeft hij opgeschreven.. ook daar denk ik maar niet teveel over na!

In de tussentijd zijn onze vrienden F en S, die familie hebben in Friesland, even bij onze boerderij gaan kijken toen het zo ongelooflijk mistig was.

Het ligt er zelfs in de mist mooi bij, vinden wij!

Dat rijmt, wat een mooi bruggetje vormt naar Sinterklaas, want gisteren heb ik van Sinterklaas (lees: mijn broertje en schoonzusje) een schitterend cadeautje gekregen, dat enorm van pas gaat komen als we straks met onze Barnevelders in het noorden wonen!

Links zie je de blijdschap die hoort bij het eieren rapen, in het midden zie je hoe normale mensen de eieren vervolgens vervoeren. Als ik naar het middelste plaatje kijk breken de eieren al bijna, godzijdank op het plaatje rechts mijn plastieken cadeautje, waarmee ik de eieren heelhuids kan vervoeren. Dank u Sinterklaasje!