archiveren | Voorpret RSS voor deze sectie

Historisch Harlingen in foto’s

Voor ik begin, wil ik even vertellen dat deze foto’s tot stand zijn gekomen middels “fotograferen met een handicap”. De lens is namelijk op de grond gevallen en sindsdien kan hij niet meer helemaal uitzoomen. Ik moest dus telkens op een grote afstand gaan staan en ingezoomd is het lastiger om de camera stil te houden. Ik heb mijn best gedaan toch nog een béétje normaal te kaderen.

Harlingen is een leuk stadje. Niet alleen omdat de boot naar Vlieland daar vertrekt, maar ook omdat er heel veel mooie huizen staan, en prachtige schepen in de haven liggen, er zijn leuke café’s en restaurantjes en er wonen kattenliefhebbers (of woont er een hele gevaarlijke kat?).

Op zondag hebben we een wandeling door de stad gemaakt en er vielen ons een aantal dingen op. Ten eerste is Harlingen, zeker met mooi weer, écht heel erg mooi. En het ligt niet alleen aan zee, ook in de stad zelf is veel water.

Maar er zijn ook hele leuke hofjes, als je stoer genoeg bent om door openstaande hekken te glippen.

Ten tweede viel ons op dat er véél oude huizen zijn, met prachtige gevels.

Ook zagen we ontzettend veel muurschilderingen. Ik houd van muurschilderingen.

En waar geen muur beschilderd was, zat er wel een speciale steen of tegel in de gevel.

Als je nou net als wij een beetje gek bent geworden op Harlingen, en je gaat er naartoe, zorg dan dat je er rond lunch- of dinertijd bent. Ga dan naar de Grote Bredeplaats, zoek het mooiste pand van de straat op, en ga daar lekker eten. Het eetcafé heet Nooitgedagt en is op zichzelf al een reden om naar Harlingen te gaan (of expres de boot naar Vlieland of Terschelling te missen).

Off road en een floraquiz

De bezichtiging van twee weken geleden is helaas niet zo succesvol gebleken: voor de dame in kwestie waren de trappen naar boven iets teveel. Gelukkig hebben we morgenvroeg alweer een nieuwe kijker, de vierde, het blijft spannend!

Na onze midweek op Ameland vonden we dat het tijd werd ons eens te verdiepen in de geschiedenis van onze toekomstige woonplaats (in elk geval onze toekomstige provincie). We stapten in de auto en reden naar Oude Bildtzijl, een charmant plaatsje nóg verder van de Randstad gelegen. Hier bevindt zich een bezoekerscentrum genaamd de Aerden Plaats, waar onder andere een schat aan informatie te vinden moet zijn over de cultuurhistorie én de hedendaagse kunst van het Bildt. Helaas bleek dat ik de website te vluchtig bekeken had, en dat het bezoekerscentrum behalve op feestdagen, ook de gehele maand januari gesloten is. Geen geschiedenisles voor ons vandaag.

We zijn daarom snel teruggereden via de Oudebildtdijk, naar ons eigen boerderijtje. We hebben de auto naast de weg in de ietwat drassige berm geparkeerd, en een rondje om het huis gelopen. Zeg nou zelf, wie wil niet zo’n romantische voordeur?

 

We hebben de tuin opgemeten en in foto’s gemaakt van “onze” bomen en planten. We hebben geen flauw idee wat voor bomen en planten het allemaal zijn, dus zal ik hier genummerde foto’s plaatsen in de hoop dat jullie ons kunnen informeren over de vegetatie in onze tuin! Zodra er iets bekend is, zal ik het erbij zetten.

?

Ik bedoel de takken met die venijnige doorns eraan!

Prunus? Of is dit de kastanje?

Pothinia? (met dank aan Arie Goes)

Leeft dit überhaupt nog?

?

?

Dit is mijn lievelings!

Drie stuks, ik denk één berk?

Dovenetel?

?

Berk?

Toen we het echt koud kregen zijn we weer ingestapt, om een paar lekkere diepe bandensporen achter te laten in de berm. De beste stuurlui staan aan wal en dus heeft Q, tot zijn enkels in de modder, me uiteindelijk netjes de straat weer op gedirigeerd.

Nu maar hopen dat onze kijker morgen verliefd wordt! Stel je voor dat je de deuren open doet en dan heb je dit uitzicht:

Vrienden, mist en eieren

Lang niets geschreven, maar er is ook weinig nieuws. Geen nieuwe kijkers, de bezoekersaantallen op Funda kabbelen een beetje voort, tja. Ik probeer er niet teveel bij stil te staan, want dan word ik zenuwachtig. Misschien heb ik daarom ook niet meer geschreven. We wachten januari sowieso nog even af. Eventueel zetten we ons huis in de tussentijd nog op Marktplaats.

De makelaar van de boerderij belde nog en gaf aan dat hij geen bezichtigingen meer doet. Er was wel een geïnteresseerde dus zijn nummer heeft hij opgeschreven.. ook daar denk ik maar niet teveel over na!

In de tussentijd zijn onze vrienden F en S, die familie hebben in Friesland, even bij onze boerderij gaan kijken toen het zo ongelooflijk mistig was.

Het ligt er zelfs in de mist mooi bij, vinden wij!

Dat rijmt, wat een mooi bruggetje vormt naar Sinterklaas, want gisteren heb ik van Sinterklaas (lees: mijn broertje en schoonzusje) een schitterend cadeautje gekregen, dat enorm van pas gaat komen als we straks met onze Barnevelders in het noorden wonen!

Links zie je de blijdschap die hoort bij het eieren rapen, in het midden zie je hoe normale mensen de eieren vervolgens vervoeren. Als ik naar het middelste plaatje kijk breken de eieren al bijna, godzijdank op het plaatje rechts mijn plastieken cadeautje, waarmee ik de eieren heelhuids kan vervoeren. Dank u Sinterklaasje!

Eindelijk weer eens in Friesland

Verder zijn we dit weekend in Friesland geweest, om even lekker buiten te zijn en natuurlijk ook omdat we ons huis weer eens wilden zien. Het was super. Als je snel veel bijzonderheden over een streek te weten wilt komen, ga dan Geocachen. We hebben 6 caches gevonden op zondag, en er heel wat bijgeleerd over onze toekomstige woonomgeving. Zo hebben we een oud stationnetje ontdekt in een dorp waar we al heel vaak doorheen zijn gereden, een haringvisser langs de dijk eindelijk eens van dichtbij bekeken en we hebben ontdekt dat Eethûs de Kaai in Sint Annaparochie een superfijne snackbar (en eethuis en croissanterie) is waar je bij de koffie wordt getrakteerd op een miniatuurijsje (en miniatuur is altijd goed). En dan niet eens vanille, maar heuse stracciatella!

 

Ook het huis stond er nog, en we hebben kennis gemaakt met de buren aan allebei de kanten: aan de ene kant krijgen we een heel leuk en spontaan buurmeisje en -jongetje, en aan de andere kant staan vrolijke buurschapen.

  

  

 

 

Het was er nog steeds superfantastisch. Ik houd niet van wachten!

Drie barnevelders en een konijn

Helaas was ons open huis niet bepaald een succes: we hebben maar liefst één bezoeker gehad. Eén kan genoeg zijn, maar laten we eerlijk zijn: meestal is het dat natuurlijk niet. Dus we wachten af.

In de tussentijd hebben we natuurlijk wel leuke dingen gedaan, want wachten hoeft niet op de bank. Zo zijn we naar Gallinova geweest. Je weet wel, de kleindierenbeurs in Barneveld! 😉 We hadden bedacht dat we kippen misschien beter in het echt kunnen bekijken, dan op plaatjes in een boek uit 1985. Dit bleek te kloppen. Wat een feest, zo’n beurs! En we zijn eruit hoor. De Barnevelder is toch echt het leukst! En dan het liefst een zwarte, een witte en een dubbelgezoomde. Ze zijn lekker rond en ze hebben geen lange nek en wel een grote kop. De Wyandotte had een wat langere nek en een klein koppie. Ziet er minder gezellig uit. Dit wordt ‘m dus:

Verder heb ik nog vriendschap gesloten met een konijn. Ik vond eigenlijk alle konijnen tegenvallen om verschillende redenen (raar hoofd, slappe oren, platgeslagen neusje, sloom) maar er was één konijnensoort waar ik meteen fan van werd. Op het bordje stond “Tan”, maar het gaat me specifiek om de “Black and tan”. Ik zal even laten zien waarom.

Er waren nog meer geinige beesten, zoals dit exemplaar. Eveneens een mooie gelegenheid om het geluid van zo’n beurs eens onder de aandacht te brengen. En denk maar niet dat de grote hanen de boosdoeners zijn. Nee, die krielhaantjes krijsen ter compensatie tien keer zo hard.

Wachten

Sinds zaterdag staat ons huis superofficieel te koop.

  1. We staan op Funda
  2. We hebben daarnaast zelf een website gemaakt
  3. We hebben zelf een mooie brochure gemaakt
  4. We hebben een postertje gemaakt voor naast de voordeur (waarvoor dank aan de benedenbuurvrouw, wiens uitzicht hierdoor licht wordt belemmerd)
  5. We hebben een béétje gespamd op Twitter
  6. We hebben een béétje gespamd op Facebook
  7. Ons huis is nu écht helemaal netjes en schoon! (en saai, ik mis mijn spullen)

De eerste dagen keken we elke vijf minuten of al mensen op “vind ik leuk” geklikt hadden op de Fundapagina en hoeveel we bezoekers we al hadden op onze eigen pagina, nu doen we dat nog maar een keer per uur. 🙂

Misschien heeft het wel iets opgeleverd, er zijn in elk geval al geïnteresseerden, en dat vinden we zelf al best snel! Maar voor de rest kunnen we nu alleen nog maar afwachten.. en dromen over kippen.

We twijfelen nu tussen (op volgorde van foto’s) de Barnevelder en de Wyandotte:

   

De Wyandotte is wat ronder dan de Barnevelder, maar de Barnevelder is een Nederlands ras, dat heeft ook wel weer wat! Ze komen allebei in allerlei kleuren en tekeningen. Ze zijn allebei groot, leggen veel eieren, worden wel 3,5 kilo en ze vliegen niet zo snel. We kunnen ze dus los laten lopen in de tuin, en dan worden ze niet meteen door vier katten opgegeten. Er staan 308 kippen op Marktplaats, reuzeveel voorpret dus!

De kaart en het bord

Vandaag is onze landkaart aangekomen, hij is heel mooi! De kaart komt ongeveer uit 1948 maar ziet er nog als nieuw uit. Er zit nog een mooi label aan waar “Friesland” opstaat in een mooi handschrift, en een haak om hem aan op te hangen als hij is opgerold. Ook de tekeningetjes zijn nog leuker dan ik had verwacht, zoals de mensjes op het strand van Terschelling, Ameland en Schier. Ik heb een knalroze cirkeltje gezet op de plek waar wij gaan wonen. Als je op de foto klikt, zie je het beter. Meer informatie over de tekenaars vind je hier.

Klik voor een vergroting

Verder hebben we een makelaar gekozen: Rosenberg & Van Leusden. We staan nog niet op de website, maar we hebben wel een zwart met knálgeel bord aan ons huis hangen. Het is nu dus echt: ons huis staat te koop! Spannend!

Te koop!

Zo, en nu ga ik kijken wat voor soort kippen ik wil.

Een oude schoolkaart en de kringlooproute

Zojuist hebben we via Marktplaats een hele leuke oude schoolkaart van Friesland besteld. Op het plaatje is niet alles duidelijk te zien, dus we zijn er niet helemaal zeker van of de afsluitdijk er nou al op staat of niet (ik denk van niet). Wat ik heel leuk vind is dat er koeien op staan, en op de plek waar we gaan wonen staan denk ik aardappels.

Een kaart met koeien


Kringlooproute

Op verzoek voeg ik hier nog even een beschrijving van de kringlooproute aan toe. Ik ben zelf op sleeptouw genomen door Tante Patent en Fifties Darling (beide weblogs zeer aan te bevelen).

We zijn gestart op het Ledig Erf en richting Kafé België gelopen, maar in tegenovergestelde richting kan natuurlijk ook.

Winkeltje van Sinkeltje, Twijnstraat 16.
Dit winkeltje gaat sluiten, dus er staat niet meer zo heel veel. Hier heeft niemand van ons iets gekocht.

Hierna kom je langs een winkeltje vol met heel oud speelgoed en achterin hangen zelfs jurkjes uit de twintiger jaren. Niet echt een winkel om iets te kopen, maar wel om je ogen uit te kijken. Mij werd verteld dat ik niets aan mocht raken.

Chistina Jurcka Antiek, Oudegracht 308
Ik weet niet helemaal zeker of dit de juiste naam en het juiste adres is.. maar links in de winkel staat een prachtige kast met spiegel (kaptafel?) waar twee zilverkleurige handspiegels op liggen, daar kun je het aan herkennen.

Een verrassende winkel: boven is de uitstraling erg chique. Er staan hele mooie kasten en tafels, maar er liggen ook mooie verzilverde handspiegels. Beneden in de kelder is het uiteraard wat bedompter, maar staat nog veel meer leuks. Ze schijnen over een poosje ook mooie vintage kleding te gaan verkopen.

St. Kringloop Centrum Utrecht “de Arm”
Langs de Oudegracht zitten meerdere winkels van de ARM. Wij hebben er twee aangedaan. In de een heb ik een portemonneetje, de vossenbroche en de rijbewijshouder gekocht. Maar we hebben er bijvoorbeeld ook een echte vos gevonden, en een hoedenspeld. In de ander heeft Tante Patent een prachtige flipperkast gekocht. Eigenlijk geen kast, maar een spel dat je op tafel kunt leggen en met een zilverkleurige knikker kunt spelen. Dit spel komt ongetwijfeld terug op haar weblog!

Episode, Oudegracht 206
Bij Episode kun je uren rondneuzen op zoek naar leuke tweedehands kleding. Let wel op, want niet alles is in even goede staat en je krijgt geen korting als iets stuk is. Ik heb zelf twee paar schoenen laten liggen waar ik nu al een beetje spijt van heb. Wel heb ik er een bloemenjurk en een eighties shirtje gekocht. Ook de andere dames zijn hier ruimschoots geslaagd. De winkel is trouwens groter dan je denkt: de kelder is enorm.

De Oude Pijpenlade, Oudegracht 199
De Oude PijpenladeDit is zonder twijfel mijn favoriet van de dag. Buiten hangen manden met koopjes, binnen staan hele mooie dure spullen maar ook hele leuke kleinigheidjes. Hier heb ik de suikerlepel, het Zweedse paardje en de filigrain broche gekocht. Er staan overal bakjes met kleine dingetjes erin, waar je in kunt rommelen tot je iets moois tegenkomt voor een klein prijsje. Maar ze hebben ook antieke sieraden en prachtige serviezen en besteksets.

Als je na al dat winkelen hongerig bent is een lunch in Kafé België op nummer 196 een aanrader (te bestellen tot 16:30 uur).

Schatzoeken

We hebben vandaag een voorproefje gekregen van de fotografen die er donderdag waren. En het mag er wezen! We worden steeds nieuwsgieriger naar de rest..

Na al dat schilderen, opruimen en na mijn laatste werkdag was het vandaag tijd voor meidendingen. Met z’n drieën een kringlooptocht houden dus! Het was een zeer geslaagde dag en ik kan jullie mijn zorgvuldig uitgezochte spulletjes niet onthouden. Ik zal proberen er een Friese draai aan te geven.

Deze broche past niet naadloos bij mijn kledingstijl, maar ik vond hem te mooi om te laten liggen. Typisch een broche voor bij de spiegel in onze nieuwe boerderij, waar ik elke dag even kan denken “ooooh, wat is ie mooi”.

Deze vos zit ook op een broche, en die is gewoon heel erg mooi. Misschien moeten onze kippen straks maar in een dichte ren, want wie weet zitten er vossen in de omgeving..

Dit suikerlepeltje gaat heel goed van pas komen als we lekker thee drinken bij onze open haard straks. En het komt uit de zomer van 1937, dit lepeltje schept dus al 74 jaar suiker.

Omdat we een gat in de markt vullen straks in Friesland, heb ik maar vast wat extra portemonneetjes aanschaft.

Omdat we een hele witte keuken hebben uitgekozen met een houten aanrechtblad, moet er wel wat kleur aan toegevoegd worden. Dit paardje uit Dalarna (Zweden) past goed bij onze Volvo en daarbij staat er een uiterst hippe tekst op.

Tot slot gaan we natuurlijk meer autorijden als we in Friesland wonen, en dan moet ik mijn rijbewijs wat zorgvuldiger gaan behandelen.

Allemaal ontzettend nuttige aankopen dus eigenlijk!

Mini-update en een fijn filmpje

De verkoper is gelukkig overtuigd: de vijf maanden nadat we het voorlopig koopcontract hebben getekend is het huis voor ons gereserveerd! Toch wel een grote opluchting…

Om de pret met ons te delen een fijn filmpje van onze hopelijk toekomstige straat! Het huis zit ook in het filmpje.

[youtube:http://youtu.be/VDyfy05vqi4%5D

(mooie achtergrondmuziek: Canto Ostinato van Simeon ten Hold)